Adwent zbliża się do swego kresu, jakim jest bliska uroczystość Bożego Narodzenia, trwała i dynamiczna pamiątka pierwszego przyjścia Chrystusa na nasz świat.  Bóg „narodził się z Maryi Dziewicy i stał się człowiekiem”. Dziś Kościół skupia naszą uwagę na Bogarodzicy w sposób szczególny, ukazując w Niej nie tylko kres pierwszego dziejowego adwentu, wypełnienie oczekiwania Mesjasza przez Lud Boży Starego Przymierza, lecz coś więcej.

     Ewangelia Nawiedzenia Elżbiety przez Maryję, znana nam jako druga tajemnica radosna  różańca, ukazuje nam tylko pierwszą część zdarzenia sprzed wieków. Kościół bowiem chce skupić naszą uwagę na dwukrotnym określeniu Maryi jako Błogosławione napełnionej Duchem Świętym. I tak Maryja jako pełna łaski jest błogosławioną między niewiastami wraz z już ukrytym w Jej łonie „Panem”, tzn. jest najbardziej ze wszystkich niewiast pokorna i oddana Bogu. Ona bowiem jedyna otrzymała przywilej dziewiczego macierzyństwa względem Syna Bożego Jezusa Chrystusa.

     Poprośmy dzisiaj  Maryję będącą w drodze, aby wyprosiła nam łaskę głębokiej więzi z Jezusem, taką jaką sama głęboko przeżyła. Postarajmy się kontemplować radość spotkania Maryi z Elżbietą. Spróbujmy rozmawiać z Maryją i Elżbietą o bliskich narodzinach Jezusa. Czy jest w nas tęsknota za Bogiem? Czy nasze codzienne sprawy nie osłabiają naszych duchowych pragnień i tęsknoty za Nim? Poprośmy Ducha Świętego, aby wypełnił nas  miłością jak Maryję i Elżbietę i pozwolił razem z nimi współodczuwać bliskość narodzin Jezusa.